زبان فارسي از فارسي باستان نشأت گرفته‌است.
1234567890 ۱۲۳۴۵۶۷۸۹۰

این پروژه در پایان سال 2019 آغاز شد، زمانی که گوگل به برنا ایزدپناه سفارش داد تا یک تایپ فیس اصلی اردو نستعلیق را طراحی کنم. از آنجایی که انجام مستقل این کار فراتر از توانایی های برنا ایزدپناه بود، فیونا راس و سایمون کوزنز به ترتیب به عنوان مشاور و مهندس فونت به پروژه ملحق شدند. حروف لاتین توسط آلیس ساووی به عنوان همتای هماهنگ با نستعلیق طراحی شده است. پس زمینه و فرآیند طراحی در زیر توضیح داده شده است. مرحله اول این پروژه شامل انجام تحقیق در مورد تاریخچه حروف دیجیتال اردو از اوایل دهه 1980 بود. این بر اساس تحقیقاتی است که قبلاً برای پایان نامه کارشناسی ارشد در دانشگاه ریدینگ، توسعه چاپی سبک نستعلیق ، توسط برنا ایزدپناه (2015) انجام شده است. این کار شامل تجزیه و تحلیل برخی از پروژه های اولیه و قابل توجه حروف دیجیتال اردو نستعلیق، از جمله نوری نستعلیق مونوتایپ (1981)، توسط احمد میرزا جمیل و شرکت مونوتایپ بود. شیراز لینوتایپ ( 7-1986) و قلمی (1994)، توسط مایک فلووز، تیم هالووی و فیونا راس. DecoType Nastaliq (2010) و Nastaleeq Press(2013)، توسط توماس میلو و میرجام سامرز. هر کدام از این حروف‌نویس‌های پیشگام راه‌حل‌هایی برای حروفچینی با اردو نستعلیق ارائه می‌کردند. با این حال، از آنجایی که هیچ یک از این فونت‌ها در ابتدا به‌عنوان فونت OpenType توسعه نیافته‌اند، کاربرد آن‌ها نیازمند استفاده از نرم‌افزار طراحی شده خاص بود و تا حد زیادی به محیط‌های تکنولوژیکی خاص محدود می‌شود. اخیراً تعدادی حروف نستعلیق اوپن تایپ در ایران، پاکستان و اروپا طراحی شده است که پیشرفت های ارزشمندی در تایپوگرافی نستعلیق داشته است. برخی از نمونه های قابل توجه عبارتند از ایران نستعلیق طراحی شده توسط حسین زاهدی با خط امیر احمد فلسفی (1386-1386). نوتو نستعلیق اردو اثر پاتریک گیسون و کمال منصور (2014); وب مهر نستعلیق اثر محمد زیشان نسار به خط نصرالله مهر (1396). طرح گلزار از نمونه‌های خوشنویسی و حروف اردو که به دقت جمع‌آوری شده بود الهام گرفته شده بود که برای دستیابی به نمایش دقیقی از طعم اردو سبک نستعلیق به دقت مورد مطالعه قرار گرفت (شکل 2). با این حال، این مدل‌ها صرفاً ردیابی و دیجیتالی نشدند، بلکه از آنها به عنوان الهام‌بخشی برای طراحی یک تایپ‌فیس با حسی معاصر استفاده شد. بنابراین گلزار به جای خوشنویسی به صورت تایپیوگرافی طراحی شد. این امر به‌ویژه در درمان پایانه‌هایی که به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بر روی پلتفرم‌های مختلف و در اندازه‌های مختلف شفاف و یکدست به نظر برسند مشهود است (شکل 3). پس از جمع‌آوری مناسب‌ترین مدل‌ها برای حروف، از امیرمهدی مصلحی، طراح و خوشنویس ایرانی، خواسته شد تا الگوهای خوشنویسی اولیه را تولید کند که ثبات مدولاسیون ضربه‌ای را که برای نستعلیق بسیار مهم است، تضمین کند. در این سبک، خوشنویسان از قسمت های مختلف نوک قلم نی استفاده می کنند و به طور مکرر قلم را می چرخانند تا حروف نستعلیق را شکل دهند (شکل 4). این به دقت کنترل می شود تا تعادل حروف و توزیع خطوط ضخیم و نازک ایجاد شود. اولین طرح‌هایی که امیر ارائه کرد رضایت‌بخش نبود، زیرا به وضوح حساسیت‌های خوشنویسی فارسی را نشان می‌داد که مطابق با مدل‌های گردآوری شده اردو نبود. ویژگی های مهم و متمایز مدل های اردو به امیر نشان داده شد و بر اساس این مختصر، الگوهایی را تولید کرد که بسیار سازگارتر با مدل های ارائه شده بود. اما معلوم شد که هنوز ویژگی‌های مهمی در اردو نستعلیق وجود دارد که به درستی اجرا نشده است و از این رو تنها تعداد کمی از این الگوهای جدید با تغییراتی اتخاذ شده است. بنابراین، فرآیند طراحی نیاز به چندین دور ترسیم تقریباً هر گلیف در گلزار داشت تا اینکه به کیفیت مطلوب در فرم دیجیتال رسید. در این فرآیند، هر نسخه به طور گسترده مورد آزمایش و بررسی قرار گرفت تا از کیفیت طراحی اطمینان حاصل شود. یکی از چالش‌برانگیزترین جنبه‌های فرآیند طراحی گلزار، ابداع مجموعه شخصیت‌ها (گلیفست) مورد نیاز برای تولید یک تایپ‌فیس نستعلیق با عملکرد کامل بود. در ابتدا این الهام از رویکردی بود که توسط Mike Fellows، Tim Holloway و Fiona Ross در طراحی تایپ‌فیس Linotype Sheeraz و Qalmi طراحی شد. اینها اولین قلم‌های نستعلیق بودند که روشی را ارائه کردند که در آن حروف به شکل جداگانه ذخیره می‌شدند و به صورت رسم الخط با نقطه‌ها و نشانه‌ها در موقعیت‌های صحیح خود سروده می‌شدند. در این سیستم، حروف به تعداد نسبتاً کمی از اشکال یا نویسه‌ها شکسته می‌شدند که توسط قواعد خوشنویسی برنامه‌ریزی شده در نرم‌افزار اداره می‌شد. بنابراین، بر خلاف نوری نستعلیق مونوتایپ که به گروه های حروف موجود در زبان اردو محدود می شد. تقریباً هر ترکیب حروفی را می توان با این رویکرد به دست آورد. علاوه بر این، با تعیین "مناطق نفوذ" خود، نقاط و نشانه ها می توانند موقعیت خود را تغییر دهند تا از درگیری با تکنیک های نرم افزاری خاص جلوگیری کنند. این امر به ویژه برایشخصیت baṛī ye که اغلب در متن اردو دیده می شود. این توانایی برای حروفچینی روزنامه، که اغلب از کلمات و نام‌های خارجی استفاده می‌کند، ضروری بود. در شیراز و قلمی، هر حرف بدون نقطه (که در عربی رسم نامیده می شود) از گروهی از انواع و بدیل های اولیه، میانی، پایانی و غیر مرتبط تشکیل شده است. بیشتر فرم‌های اتصال، مانند آنهایی که در شکل 6 نشان داده شده‌اند، با ضربات ورودی و خروجی طراحی شده‌اند که برای ایجاد اتصال شکسته روی هم قرار می‌گیرند. این بیشتر در گلزار اصلاح شد. به جای اضافه کردن هر دو stroke ورود و خروج، هر کاراکتر فقط یک stroke خروجی دارد که به طور خاص برای مطابقت با کاراکتر بعدی طراحی شده است (شکل 7). به لطف این رویکرد، اشکال اولیه گروه های حروف نیز می توانند به عنوان اجزاء در موقعیت میانی مجدداً استفاده شوند. این نه تنها تعداد گلیف های مورد نیاز برای طراحی را کاهش داد، بلکه اتصالات صاف و بدون درز را تضمین کرد. در سبک نستعلیق، خوشنویسان بسته به اندازه و کاربرد، اصلاحات مختلفی را در تناسبات و ضخامت خط‌ها انجام می‌دهند تا به بهترین بازتاب نوری حروف دست یابند. در یک تایپ فیس دیجیتال که قرار است در اندازه های مختلف و بر روی پلتفرم های مختلف چاپی یا دیجیتالی کار کند، اجرای این کیفیت بسیار دشوارتر است. در حالت ایده‌آل، یک فونت شامل تعدادی محور نوری است که برای اطمینان از ارائه بهترین جلوه در اندازه‌های مختلف طراحی شده‌اند. در گلزار، هدف تولید حروفی خوانا در اندازه متن و مناسب برای خواندن مداوم بوده است. بنابراین، حلقه ها و دیافراگم ها بازتر طراحی می شوند تا از وضوح در اندازه های کوچک اطمینان حاصل شود. همتای لاتین در انسجام با اصول زیربنایی گلزار طراحی شده است، یعنی حروفی که ریشه در ساختار خوشنویسی سنتی دارد، اما حسی معاصر را با پرداخت دقیق جزئیات بیان می کند. و یک تایپ که می تواند در اندازه های متن برای خواندن مداوم کار کند. پس از تثبیت طرح نستعلیق، پیشنهادی برای همتای لاتین ارائه شد که از دو مرجع برجسته اومانیستی الهام گرفته بود: تناسبات همه کاره و محکم انواع روبرت گرانژون، همراه با حس تیز و متمایز کار هندریک ون دن کیری. . بنابراین حروف لاتین برخی ارجاعات ظریف به ریشه های خوشنویسی خود را نشان می دهند و تضاد موجود در نستعلیق را بازتاب می دهند، در حالی که در تناسبات تایپوگرافی کلاسیک خود باقی می مانند. توجه ویژه ای به تناسب، وزن و تضاد لاتین شده است به طوری که با نستعلیق هماهنگ است. به ویژه تعریف مناسب‌ترین نسبت‌های عمودی، یکی از جنبه‌های مهم جفت کردن هر دو فیلمنامه و اطمینان از تعلق آنها به یکدیگر بود. گلزار اولین تایپ نستعلیق OpenType نیست، اما اولین نوع نستعلیق است که نسخه اصلی لاتین برای آن طراحی شده است. تمام نویسه‌های نویسه‌گردانی مورد نیاز برای رونویسی زبان‌های عربی، فارسی و اردو را پوشش می‌دهد. برخی از جایگزین های متنی در حال حاضر در فونت پیاده سازی شده اند و می توانند به صورت دستی توسط کاربران پیاده سازی شوند. به عنوان مثال می توان به کاف ، گاف ، بی ، ته ، فه و سین اشاره کرد و برخی از اشکال کشیده نیز ارائه شده است. با این حال، در این مرحله کشیدگی ( کاشیدا یا tatweel ) پشتیبانی نمی‌شود، اما می‌توان آن را در نسخه‌های بعدی گنجاند. ( به مسئله کاشیدا مراجعه کنید .) سایر توسعه‌های بالقوه پروژه شامل یک محور اندازه نوری و یک سبک پررنگ برای ارائه سلسله مراتب متن بهتر در صورت لزوم است. در حال حاضر، گلزار به طور کامل از زبان‌های عربی، فارسی و اردو پشتیبانی می‌کند و امیدواریم به‌روزرسانی‌های آینده شامل پشتیبانی گسترده‌تری از زبان‌های دیگری که از خط عربی استفاده می‌کنند، باشد. هدف این پروژه کمک به نمایش بهتر سبک های نوشتاری با خط عربی در بسترهای مختلف است. این نه تنها یک تایپ فیس جدید است، بلکه یک رویکرد جدید در طراحی حروف چاپی ارائه می دهد که به گونه ای طراحی شده اند که قوانین اسکریپت را به طور دقیق نشان دهند و مرزهای فناوری های رندر متن فعلی را جابجا کنند. از آنجایی که این یک پروژه منبع باز است، ما دیگر طراحان و سازندگان فونت را تشویق می‌کنیم تا از این روش برای ایجاد حروف‌نویسی بیشتر بر اساس عبارات سبک ترجیحی خود استفاده کنند. ما امیدواریم که این نقطه عطفی در طراحی حروف عربی باشد که توسط فن‌آوری‌های حروفچینی خط لاتین محدود نمی‌شوند، اما رویکردی فراگیرتر و متنوع‌تر را در طراحی حروف چاپی ترویج می‌کنند. مهندسی فونت نستعلیق با فناوری OpenType یک چالش بزرگ بود. اولین مراحل شامل درک دامنه مشکل و بررسی رویکردهای موجود، به ویژه رویکرد نوتو نستعلیق اردو، و همچنین ثبت اختراع مستند کننده فناوری Linotype Qalmi بود. اما در حالی که ما برخی از عناصر را از هر دوی این پروژه‌ها اتخاذ کردیم - سیستم جایگزینی متن قلممی، و تجزیه شخصیت‌های نوتو به rasm و nukte - در نهایت نیاز داشتیم بسیاری از تکنیک‌های خود را توسعه دهیم. در واقع، پروژه گلزار تعدادی فن‌آوری جدید را به وجود آورد که بدون آن‌ها دستیابی به نتیجه‌ای که می‌خواستیم ممکن نبود: اول، زبان FEZ به عنوان جایگزینی انعطاف‌پذیرتر و قابل برنامه‌ریزی برای زبان ویژگی Adobe ایجاد شد. اشکال زدای Crowbar OpenType در ردیابی تعاملات پیچیده بین قوانین طرح بندی بسیار ارزشمند بود. یک کتابخانه تشخیص برخورد جدید، Collidoscope ، برای کمک به اطلاع رسانی الگوریتم موقعیت یابی نقطه نوشته شد. و یک رویکرد جدید QA فونت مبتنی بر طراحی آزمایش محور توسعه داده شد تا اطمینان حاصل شود که توسعه باعث رگرسیون به رفتار مطلوب نمی شود. با جایگزینی و تجزیه حروف متنی، الزامات مهندسی اصلی طراحی نستعلیق، قرار دادن صحیح نقاط است. دستیابی به سفت اما یکنواخت؛ و استفاده خاص از کاراکترهای خاصی که بر متن سمت راست آنها تأثیر می گذارد (به ویژه باشی شما ، اما همچنین جیم ، عین و چوتی ی پایانی ). در گلزار، نقطه گذاری و برازش در هم تنیده شده است. نقطه‌ها ابتدا با استفاده از مکان‌یابی علامت به‌طور معمولی قرار می‌گیرند، اما توجه ویژه‌ای به تعامل بین کاراکتر نهایی در یک دنباله و کاراکتر اولیه دنباله بعدی در یک ارتفاع خاص داده می‌شود، با مجموعه‌ای از قوانین زمینه‌ای که قرارگیری صحیح نقطه‌ها را تعیین می‌کند. در این فعل و انفعالات (به فلش های قرمز در شکل 10 مراجعه کنید.) در نهایت، یک جستجوی جامع برای تعیین موقعیت هایی استفاده می شود که در آن نقاط در محل طبیعی خود با هم برخورد می کنند، و در این شرایط، نقاط به موقعیت های لنگر متناوب دوم یا سوم منتقل می شوند. تناسب محکم از طریق یک رویکرد خودکار به دست می آید که فاصله صحیح بین کاراکتر نهایی یک سکانس و کاراکتر اولیه دنباله بعدی را با اشاره به "ارتفاع" دنباله زیر تعیین می کند. مدیریت ویژه باشی و دیگر توالی ها از طریق ترکیبی از تکنیک ها به دست آمد: جایگزین کردن علامت های علامت گذاری شده توسط گونه های بدون لنگر به آنها اجازه می دهد تا از سیستم موقعیت یابی عادی حذف شوند و سپس الگوریتم اجتناب از برخورد مشابه با آنچه در بالا توضیح داده شد. برای شناسایی توالی هایی که نیاز به تغییر موقعیت دارند استفاده می شود (شکل 12). برای دیگر گلیف‌هایی که ضربات کوچک‌تری به سمت راست دارند و فقط روی یک علامت قبلی تأثیر می‌گذارند، قوانین موقعیت‌یابی متنی به همین هدف دست یافتند. به طور کلی، ترکیب این تکنیک‌ها نسبت به سایر فونت‌های OpenType نستعلیق، تناسب محکم‌تر و چیدمان طبیعی‌تری را ارائه می‌کند، که به قیمت پیچیدگی فن‌آوری قابل‌توجه است - در بسیاری از مراحل در طول توسعه فونت، فونت به دلیل بزرگ بودن از کامپایل خودداری کرد. تعدادی از قوانین متنی! با این حال، ما راه‌هایی برای فشرده‌سازی چیدمان پیدا کردیم تا هم نتیجه‌ای عملکردی و هم از نظر زیبایی‌شناختی دلپذیر ارائه کنیم. به عنوان یک پروژه منبع باز که امیدواریم مبنایی برای دیگران باشد تا فونت های خود را توسعه دهند، مستندسازی و توضیح فرآیندهای مهندسی گلزار را در اولویت قرار داده ایم. می‌توانید جزئیات فنی مربوط به نحوه کار مهندسی را در این سند و فایل‌های منبع مشروح حاوی قوانین طرح‌بندی را بخوانید. تیم ما می‌خواهد از دیو کراس‌لند و کریس سیمپکینز برای امکان‌پذیر کردن این پروژه تشکر کند. همچنین از کسانی که با آزمایش نسخه های مختلف گلزار سخاوتمندانه ما را یاری کردند و بازخورد بسیار مفیدی به ما دادند سپاسگزاریم. به ویژه آوایس اطهر، بهمن اسلامی، عبیره کامران، پاشا م. خان، دامون خانجان زاده، سعادت متین و عادل سومرو. ما از کسانی که هنوز در حال بررسی طرح هستند و مشتاقانه منتظر دریافت نظرات آنها هستیم سپاسگزاریم.